Melody Noir

روز‌ها میگذرن. سرد تر از همیشه. این شکوفه‌ها از من گذشتن. شروع تازه. رفتن چی می‌تونه باشه؟ وال‌ها با زخم‌های درمان نیافته‌ای که صدای فریادشون دریا رو از خود بی‌خود کرده. ریتم سیاه من. پیانویی که زمستون رو رها نمی‌کنه و رگ هایی که به اشک‌ها دوخته میشن تا مبادا بخوای رها کنی.